arılar
Arıcılık en başarılı tarım projelerinden biridir, arı yetiştiren birçok çiftçi bal, balmumu, arı sütü ve yüksek kaliteli bakalorya üretmek için bal ve ballarıyla ilgilenir. Arıcılık dünyaya yayılmıştır. Arılar, bal üretimi ve kendilerini veya hücrelerini ağrılı bir çarpıntı ile savunma yetenekleri ile bilinen bir böcektir. Bu organizmalar, dünyadaki hemen hemen tüm ortamlarda yaşayan Antarktika hariç tüm gezegende yaşarlar. Soğuk dağlık alanlardan yarı kurak ve düşük bitki örtülü bölgelere yağmur ormanlarına kadar. Arılar biraz korkutucu görünebilir, çünkü büyük gruplar halinde yaşarlar ve hücrelerini savunmak için vahşi olurlar, ancak tatlı ve lezzetli bal üretmek için çok hassas bir sistemle çalışabilirler. Arılar çevrede önemli bir rol oynar, çünkü çiçekli bitkilerin çoğalmasına yardımcı olur. Evrimsel olarak, arılar eşekarısı ile aynı türden iner, ancak arıların vicdanlı olduğu düşünülürken, çiçeklerin nektarından beslenen bir hayvan olmak için bir gelişme olarak farklıdır.
Bal
Bal, çiçek nektarını işleyerek arılar tarafından yapılan tatlı bir yapışkan malzemedir. Doğada nektar, çiçek taçlarından arılar tarafından emilen hafif bir sıvıdır ve daha sonra onu boşaltmak için hücresine geri uçar. Bütün arılar, nektarı nektarı emebilen ve yuvaya dönene kadar saklayabilen ceplerinde nektar taşıyabilirler. Arılar hücrede bal topladıktan sonra sıvılarını kurutmak için yaprakları kalın bir vücut alır ve daha sonra farklı kimyasal maddelere ekleyerek benzersiz tadı verir. Bal mükemmel bir basit şeker kaynağıdır, bu nedenle eski zamanlardan beri binlerce yıl önemli bir ekonomik ve ticari ürün olmuştur.
Arılar nasıl yetiştirilir
Arılar, donmuş kutuplar hariç dünyanın her yerinde yaşayan bir böcektir. Dev florasının yirmi binden fazla türü vardır ve büyük ekonomik öneme sahiptir. İnsanlar Taş Devrinden bu yana baldan bal aldı ve vahşi doğadan topladı. Bununla birlikte, insanlar sürekli bir bal stoğu elde etmek için arıları kolonize etmeyi ve onları korumak için basit hücreler inşa etmeyi ve balmumu tabletlerini oluşturmayı öğrendi. İlk hücreler muhtemelen içi boş tahta parçaları veya asılı kovalar gibi basit malzemelerden oluşuyordu ve Avrupalılar saman şeklindeki samandan arı hücreleri yaptılar ve Avrupalı kaşiflerin bal arılarını Amerika’ya yaptıkları keşifler sırasında taşımaları muhtemeldir. yedinci yüzyılın başlarında on. Bal endüstrisi mevcut ticari haliyle, modern standart hücre tipinin başladığı 19. yüzyılda ortaya çıktı.
Modern arıcılık yöntemleri iki temel yoldur:
- Açık Öğretim : Bu şekilde, yetiştiriciler arılar için standart standartlara göre ahşap kutular inşa ederler, arılara hücrede gerekli temel özellikleri ve koşulları sağlarlar ve bu hücrelerin tasarımında en önemli olan, dünyadaki Lorenzo Lansgroth tarafından elde edilen keşiftir. “Mesafe” olarak adlandırılan 1852, arıların hücre balmumundaki boşlukları doldurmasını veya genişletmesini önlemek için kesinlikle 8 milimetre olarak kabul edilir. Amaç, kovanların çiftçilerin taşınması ve hareket etmesi kolay olan plakalar şeklinde kalmasını sağlamaktır, bu da Schaff’un inşaatta bu yöntemden önce mümkün değildi. Modern hücreler yerden ayrılmış bir süspansiyon aracı, balmumu arılarının inşası için bir taban ve daha sonra üzerine disk yerleştirmek için üstten ve alttan açık bir kutudan oluşur.
- Kapalı Eğitim : Arı korumalı bir ortam kolayca bulunmadığında veya taşınması zor olmadığında, birçok arı hücresini benimsemesi için kalıcı bir ev inşa etmek mümkündür ve gerektiğinde nektara taşınabilir.
Bal nasıl üretilir
Çiçekler, böcekleri ve kuşları üremelerine yardımcı olmak için nektar adı verilen sıvı bir madde üretir. Nektar, balın birincil bileşenidir. Kendine özgü bir tat veren aromatik yağlar içeren diyabetik bir sıvıdır. Bu yağlar çiçeklere güzel kokuları verir. Arılar nektarı bacaklarında “Bal Mide” adı verilen özel ceplere emerek toplarlar. Her arı 40 miligrama kadar bir miktar nektar taşıyabilir. Üniversiteler hücreye döndüklerinde topladıkları nektarı çalışan arılara verirler. İşçiler yoğunluğunu artırmak ve karısı için nektardaki sıvıları buharlaştırmaya başlar ve su genellikle nektarda% 70’den balda sadece% 20’ye düşürülür. Bu işlem sırasında, işçiler bal ve kusmayı tekrar tekrar yutar ve kimyasal bileşimini değiştirebilen özel enzimler üretir, böylece eşsiz aromatik tadını arttırır ve içeriğini doğal şekerden korur.
Balın son ürünü, çok kalın bir doku, yüksek viskozite ve tatlı tadı ile karakterizedir. Birçok çeşit şeker içerir, ancak kompozisyonda basittir. Balın lezzeti ve rengi, yapılan çiçek türlerine bağlı olarak değişebilir. Örneğin, portakal çiçeklerinden yapılan bal, portakalların tadına yakın bir tat alır. Bal nihai formuna ulaştığında, antibakteriyel özellikleri nedeniyle uzun süre hücrenin içinde depolanmaya hazırdır ve daha sonra kışın veya herhangi bir kriz durumunda, temellerden biri olan arılar için bir diyet vardır. arılar tarafından yenen yiyecekler.